Oliwa z oliwek Toskania

Włochy są znane na całym świecie z dobrej jakości oliwy z oliwek i zupełnie słusznie. Niektóre z najlepszych oliw pochodzą z regionu Toskanii, a w szczególności oliwa butelkowa, pochodząca z jednej wytłaczarni ma największą wartość oraz jest najdroższa.

Gleba, rodzaj podłoża, natężenie słoneczne, a także ilość opadów podczas sezonu uprawnego grają rolę w określeniu smaku oliwy. We Włoszech znajdziemy wiele różnorodnych odmian drzew oliwnych, każda z odmian charakteryzuje się szczególnymi właściwościami. Większość drzew oliwnych, rosnących w Toskanii to odmiany Frantoio, Leccino, Pendolio, Maurino, Moraiolo i Taggiasca. Najlepszą glebą pod ich uprawę jest glina lub gleba piaszczysto-ilasta z dobrym drenażem. Mimo że prawdą jest, że drzewa oliwne mogą się dobrze rozwijać w trudnych warunkach, takie warunki nie dają gwarancji solidnych zbiorów każdego roku. Dobra irygacja dla drzew jest niezbędna podczas całego sezonu uprawnego, po to by zmaksymalizować plony. Przycinanie gałęzi po zbiorach z wcześniejszego roku jest niezbędne w celu utrzymania drzewa w zdrowiu, utrzymania dorocznego plonu na tym samym poziomie oraz by owoce były rozłożone równomiernie na całym drzewie.

Oliwki zrywane są ręcznie, jako że ta metoda powoduje najmniejsze obrażenia dla owoców, następnie ma miejsce mycie, usuwające brud i kurz. Następnie, w przeciągu 24h od zbioru, oliwki, w tym skóra i pestki są gniecione na miazgę przez kamienny lub metalowy młyn. Po tym miąższ jest prasowany, używając tradycyjnej drewnianej tłoczni lub nowoczesnej hydraulicznej prasy. To proces pierwszego tłoczenia i podczas niego trzeba dostosować się do bardzo surowych wytycznych. Wytyczne z Unii Europejskiej mówią, że oliwa musi być tłoczona w temperaturze poniżej 27 stopni Celsjusza, aby butelkę można było opatrzyć etykietą 'oliwa z pierwszego tłoczenia na zimno', lub w przypadku gdy ma miejsce proces fabryczny 'zimna ekstrakcja'.

Częścią tego procesu wymagającą największych umiejętności jest decyzja, kiedy zerwać oliwki, gdyż to ma wpływ na smak i zapach oliwy. Jeśli oliwki zostaną zerwane zbyt późno lub zbyt wcześnie, kwasowość owoców nie będzie właściwa, co ma wpływ na jakość i smak oliwy. Oliwa z pierwszego tłoczenia musi mieć poziom kwasowości mniejszy niż 1%. Rząd włoski wprowadził dla wszystkich włoskich oliw z oliwek chronioną nazwę pochodzenia (DOP). Dodatkowo, oliwa z oliwek z Chianti ma specjalną etykietę, gwarantującą jej wysoką jakość, jest to oznaczenie DOC - kontrolowane oznaczenie pochodzenia.

Normalne jest to, że czasem na dnie butelki z oliwą z oliwek wytwarza się osad, ma to miejsce ponieważ wiele rodzajów oliwy nie jest poddawane rafinowaniu po tłoczeniu, co ma na celu zachowanie maksymalnego smaku. Po butelkowaniu oliwa powinna być przechowana w zaciemnionym pomieszczeniu, bez dostępu światła słonecznego, a także nie powinna być wystawiana na działanie wysokich temperatur, więc chłodna spiżarnia lub piwnica są idealne do przechowywania oliwy. Po otwarciu oliwa z oliwek powinna zostać skonsumowana w przeciągu roku lub do daty ważności na etykiecie, jednak oliwa jest tak pyszna, że mało prawdopodobne jest, że wytrzyma tak długo!

Oliwa z oliwek, w szczególności z pierwszego tłoczenia jest silnym antyoksydantem, zawierającym tłuszcze jednonienasycone. Są to dobre tłuszcze, pozwalające zredukować poziom cholesterolu, co jest dobre nie tylko dla naszego serca, lecz tez dla ogólnego samopoczucia.
Dodatkowo, oprócz korzyści zdrowotnych zawartych w oliwie z oliwek, produkt ten ma szerokie zastosowanie w kosmetyce, zarówno w produktach fabrycznych, jak i naturalnych. Oliwa jest mieszana z olejkami eterycznymi w kosmetykach nawilżających, użytek oliwy w mydłach ma długą tradycję.

To Toskania może z przyjemnością oświadczyć, że każdy, kto chciałby wziąć udział w zbiorze oliwek lub być świadkiem zbioru z pierwszej ręki, jest mile widziany, w szczególności w okolicach Montebuoni oraz Montefiorile, gdzie To Toskania zajmuje się zbiorem oliwek, rosnących w okolicach tych dwóch miejscowości, a następnie zabiera je do sąsiadów w winnicy Casanuova di Ama, którzy zabierają oliwki do Volterry, gdzie zostają one poddane procesowi tłoczenia na zimno, a następnie butelkowania.