Jazda na rowerze w Toskanii

Castellina in Chianti (578 m) – Castagnoli (427 m) – Bivio Talciona (150 m) – Kościół parafialny Sant' Agnese (410 m) – Castellina in Chianti

Dystans: 41 km

Wymagany czas: cztery godziny

Nawierzchnia: pierwsza połowa - droga gruntowa, druga połowa - droga asfaltowa, o niewielkim ruchu.

Trudność: pierwsza cześć wycieczki jest bardzo prosta, oprócz kilku miejsc ze stromymi zjazdami, następnie trudność jest średnia, ze względu na to, że droga kieruje się w górę do Castelliny, jednakże nachylenie drogi jest łagodne, co jest idealne w przypadku jazdy na rowerze. Wymaga średniego przygotowania sportowego.

Droga: Castellina usytuowana jest na drodze krajowej Chiantigiana. Do miasta można też dojechać drogą 429 z Valdelsy oraz drogą szybkiego ruchu prowadzącą z Florencji do Sieny, zjeżdżając z San Donato in Poggio, jeśli kierujemy się z Florencji. Jesli natomiast kierujemy się ze Sieny - zjazdem Monteriggioni.

Wycieczka rowerowa rozpoczyna się w okolicy zabudowanej przy odcinku drogi krajowej do Poggibonsi, kończy się w tym samym miejscu. Ze względu na nachylenie, lepiej pojechać okrężną drogą, którą znajdziemy po przejechaniu dwóch kilometrów przy zabytkowym zamku Castagnoli, leżącym na skarpie, na której ulokowane są też różnorodne budynki. Droga asfaltowa zmienia się w drogę gruntową, która schodzi w dół, oferując panoramiczne widoki na przepiękne krajobrazy dolin Staggia i Elsa.

Szczególną ostrożność należy zachować po dojechaniu do kilku bardzo ostrych zakrętów, ze względu na bardzo strome stoki i gruntową nawierzchnię, która może spowodować utratę równowagi przy hamowaniu. Pozornie płaska droga, rozpościerająca się na grzbiecie wzgórza w okolicach Villa Rosa i Gretole, oferuje panoramiczne widoki na dominujące w okolicy pola uprawne. Przejazd na tym odcinku, prowadzący drogą asfaltową, jest bardzo przyjemny i relaksujący. Następnie dojeżdżamy do skrzyżowania z kierunkowskazem na Talcionę, widocznym po prawej.

Po odwiedzinach w tej miejscowości wracamy do miejsca, przez które już przejeżdżaliśmy, a mianowicie do skrzyżowania. Jedziemy w górę, podziwiając niewielką, zabytkową parafię Santa Maria z architrawem, wyrzeźbionym w średniowieczu (1234 r.), na którym znajduje się szorstka, lecz urocza rzeźba przedstawiająca pokłon Trzech Króli. Wąską drogą asfaltową wjeżdżamy pod górę w stronę wioski Villore. Następnie droga zmienia się w gruntową, a na zakręcie dociera do drogi krajowej z Poggibonsi. Stąd kierujemy się w stronę Castelliny.

Fattoria S.Michele (847 m) – Volpaia (617 m)- Dogole (625 m) – Badiaccia a Montemuro (706 m) – Fattoria S.Michele

Dystans: 14 km

Wymagany czas: cztery i pół godziny

Nawierzchnia: głównie naturalna droga gruntowa
Trudności: nie powinno być żadnych, jeśli chodzi o wysiłek fizyczny, jednak warto być ostrożnym na odcinku Volpaia - Dogole, jest on nieoznaczony, a bliżej Dogole bardziej skomplikowany.
Wycieczka o średnim poziomie wysiłku fizycznego.

Rekomendacje i uwagi: kierunkowskazy są stare, a niektóre odcinki drogi nieoznakowane. Warto mieć przy sobie mapę, najlepiej w skali 1:25 000 i używać jej planowania wycieczki.

Idealna pora roku: wszystkie oprócz okresów deszczowych, ponieważ wtedy drogi robią się bardzo błotniste.

Jak dotrzeć do góry Monte San Michele: z Greve in Chianti należy jechać w kierunku góry Monte San Michele gładką drogą gruntową, która dociera do posiadłości Melazzano i Caprolo.

Są to okolice wiejskie, oferujące panoramiczne widoki. Pierwszy przystanek jest interesujący, można odwiedzić charakterystyczne średniowieczne pozostałości po plebanii, znajdującej się obok kościoła Santa Maria. Główne wzniesienie w Chianti, Monte San Michele (892 m), znajduje się bardzo blisko i pokryte jest lasem iglastym. Należy jechać tak długo, aż przejedziemy przez drogę, która prowadzi z Lucoleny. Następnie, cały czas jadąc po prawej, dojedziemy do parku natury San Michele oraz do bramy posiadłości o tej samej nazwie.

Po opuszczeniu San Michele, kierujemy się w kierunku południowym, jadąc drogą po zboczu wzgórza, przy ogrodzonych polach. Na pierwszym skrzyżowaniu musimy zjechać z wyznaczonej drogi, trzymając się lewej strony, jadąc prosto w dół. W tym momencie znajdziemy się na ścieżce oznaczonej CAI, z numerami 30 i 32. W okolicach Poggio Sereno mieści się obszar porośnięty imponującym bujnym lasem sosnowym, następnie roślinność zmienia się i mamy na przemian teren porośnięty krzewami oraz teren odkryty.

Na skrzyżowaniu z drogowskazami wskazującymi na Lamole widać znak z numerem 30, należy go zignorować i jechać w kierunku południowym na tym samym poziomie, aż dojedziemy do Poggio Querciabella. Tutaj stromy skrót po lewej umożliwi nam zjechanie na drogę gruntową, prowadzącą z Panzano do Volpaii. Droga ta będzie po chwili widoczna między zbożami.

Po wizycie w zamku i dzięki prośbie o informacje, znajdujemy starą drogę dla mułów, prowadzącą w stronę Badiaccii i zjeżdżamy nią ze wzgórza. Droga ta wiedzie po lewej stronie doliny, aż do momentu, w którym przebiega przez niewielki rów. Po tym odcinku, droga prowadzi pomiędzy gęstymi zagajnikami na wzgórze La Vecchia, następnie dociera do opuszczonych, przygniecionych przez roślinność domostw w Dogole. Ta wiekowa ścieżka, aż do rowu przy domu Lungagna pokryta jest liśćmi i gałęziami, dalej jednak już gładko doprowadzi nas ona do leżącej powyżej wioski o nazwie Badacchia.

Droga zatacza koło, następnie po kilkuset metrach pokrytych asfaltem, kieruje nas na bardzo cichą prowincjonalną drogę, prowadzącą do Lucoleny, a początek ścieżki nr 9 pojawia się po prawej. Dokładnie naprzeciw, ścieżka prowadząca początkowo w górę, kieruje nas w stronę prawego pobocza wzgórza Monte San Michele, wiodąc pomiędzy terenami zalesionymi i makią, a następnie wraca do skrzyżowania przy posiadłości San Michele.